کتایون معماری

وارد باغ که شد دنبال ماجرای عجیب و جالبی که هر تازه وارد به باغی متروکه دارد، نبود. تنها چند تصویر و چند خاطره. این تمام چیزی بود که گوشه­ای از ذهنش جا خشک کرده بود. یک درخت گوجه سبز، چند درخت آلبالو، یک درخت تاک و دو درخت گیلاس. انگار تمام درختان این باغ برای تابستان کاشته شده بودند. تابستان را دوست داشت. تابستان پلی بود که او را از مدرسه و قیل و قال امتحان و درس به رویاهای کودکانه‌ای پیوند می­زد...

نگاهش که به آیینه افتاد طره‌‌ی بی‌حالتی از موهایش را که دو طرف بناگوشش را پوشانده بود میان انگشت‌هایش پیچ و خم داد. اولین اسمی که به ذهنش رسید (بهار) بود. ((اسمش را بهار می‌گذارم. بهار و سه بار این اسم را زیر لب تکرار کرد. حالا دیر شده و شاید فردا وقت بهتری باشد. اسفند همیشه پر از سر و صدا بوده، پر از حجم کارهای مانده از یک سال سپری شده. انگار همه چیز را باید توی این آخرین ماه از سال سر و سامان دا...