ثبت تاریخ با دوربین | نگاهی به فیلم چشم استانبول

چشم استانبول چهره‌نگاری‌ای است از آرا گولر عکاس پرآوازه‌ی ترک و همراهی او تا برپایی آخرین نمایشگاهش. نمای آغازین فیلم بیانگر همه چیز است. گولر پیر سرش را از پنجره‌ی خانه‌اش بیرون می‌آورد و شهر را نظاره می‌کند؛ کاری که تا به همین حالا هم انجام می‌دهد. او تاریخ همین شهر، استانبول، را با تمام عکس‌هایی که در ادوار مختلف گرفته، ثبت کرده. گنجینه‌ای که امروزه از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ زیرا که شهر در برخی موارد به‌کلی چهره‌ی پیشین خود را از دست داده. این را از روی عکس‌های گولر که در جای‌جای اثر نمایش داده می‌شود، می‌توان دید. او از کودکی‌اش، تحصیلاتش، مراحل مختلف کاری، سفرهای مختلفش به دور دنیا، شیوه‌ی کاری و سبک شخصی‌اش و تجربیاتش در ثبت برخی عکس‌های شاخصش برایمان می‌گوید؛ از این که چرا و چگونه از انسان‌ها عکس می‌گیرد، از برخوردش با دالی، پیکاسو، چاپلین و سوفیا لورن. عکاسان شناخته‌شده‌ی دیگر نیز از اهمیت و تأثیرگذاری آثار او حرف می‌زنند؛ از این که مردم‌-فرهنگ‌نگاری او به دلیل چند لایه بودن کارهایش و داشتن میزانسن چه میزان هنرمندانه‌اند. او داستان و دلیل انتخاب هر عکسی را که ثبت کرده هنوز به یاد دارد. عکاسی که به گفته‌ی خودش تاریخ را با عکس می‌نویسد و به آیندگان انتقال می‌دهد. برای او خوب بودن یک عکس مهم‌تر از چیزی برای ارائه داشتن نیست؛ عکس باید چیزی در خود داشته باشد. باید برای گرفتنش صبوری کرد، جزوی ازش شد و آن موجود درش را کشف کرد. آخرین چیزی که او پس از برپایی نمایشگاهش به ما می‌گوید این است که هنوز آخرین عکسش را نگرفته و نمی‌داند کی آن را خواهد گرفت. سپس عکس‌های بسیاری از آرشیو عظیم او در مقابل دیدگان ما قرار می‌گیرند.