شبح آزادی | نگاهی به فیلم تور

جدیدترین اثر کیم کی دوک کارگردان سرشناس کره‌ای شاید در مضمون دورترین ساخته‌اش نسبت به درون‌مایه‌های مرسوم آثار او باشد. تور درباره ماهی گیری ساکن در مرز کره شمالی و کره جنوبی است که یک روز وقتی تور ماهی گیریش به موتور قایق می‌پیچد ناخواسته وارد آب‌های کره جنوبی می‌شود و آنجا به ظن جاسوسی بازداشت می‌شود. ازاینجا به بعد با طنز سیاه و گزنده مخصوص کارگردان در طراحی موقعیت‌ها روبرو می‌شویم که مرد ماهیگیر را سرگشته و مات در دنیای مدرن و بشدت متضاد کره جنوبی نسبت به کره شمالی رها می‌کند و از آزادی ظاهری و حقوق انسانی وعده داشته شده غولی می‌سازد که قساوت و اختناق دیکتاتوری شمال جلوی آن در حاشیه قرار می‌گیرد. موتیف بیان‌شده از شخصیت‌های امنیتی کره جنوبی که ” ما نمی تونیم بذاریم اون به دیکتاتوری برگرده” آن‌قدر تکرار می‌شود که مخاطب با پیشرفت داستان و درگیری ذهنی با رنج‌های ماهیگیر هر بار بعد از شنیدن از بار گذشته بلندتر می‌خندد. اگر بتوان با فضای فیلم هماهنگ شد و پیش رفت می‌شود از ضعف‌های داستانی و شخصیت‌پردازی کودکانه مرد نقش اصلی داستان تا حدی گذشت و به سیرک ایجادشده پوزخند زد. کارگردان تا جای ممکن سعی می‌کند تا به شبح آزادی و رفاه ظاهری و مصرف‌گرایی صرف در جنوب بتازد و آن را آیینه تمام قدی کند در برابر بی‌رحمی و فساد عمیق شمال قرار دهد و قهرمان ماجرا را در برزخی قرار دهد که فقط جنون است که می‌تواند او را از این رنج رهایی دهد. کیم کی دوک که پیش‌تر با آثاری چون بهار، تابستان، پاییز، زمستان… و بهار شناخته می‌شد در اینجا نشان می‌دهد مضامین موردعلاقه او در فیلم‌سازی کم نیستند هرچند تفاوت قدرت بیان و تأثیرگذاری او در تور با سایر آثارش قابل‌توجه است.